ایشان در دیدار اخیرشان با دست‌اندرکاران کنگره شهدای جامعه عشایری کشور نیز فرمودند: «هر کسی که مردم را از آینده ناامید کند برای دشمن دارد کار می‌کند؛ چه بداند، چه نداند. هر کسی ایمان‌های مردم را تضعیف کند به سود دشمن دارد کار می‌کند؛ چه بداند، چه نداند. هر کسی مردم را نسبت به فعالیت و تلاش و برنامه‌ریزی‌های مسئولان کشور بی‌اعتقاد و بدبین بکند، دارد به سود دشمن کار می‌کند؛ چه بداند، چه نداند». ایشان همچنین خطاب به مسئولان سخنان امیدبخشی را بیان می‌کنند و از آن‌ها می‌خواهند مردم را به آینده نظام و بهبودِ وضعشان امیدوار کنند. «ادامه پیشرفت‌های چشمگیر علمی و فناوری در سایه هویت ایرانی و اسلامی»، «انجام دادن کارهای نقد و روزمره در کنار کارهای بلندمدت»، «در صحنه نگه داشتن مردم»، «شکل دهی فضای منطقی، معقول و دور از مجادلات و کشمکش‌های سیاسی»، «رفع تبعیض‌ها و فرصت‌های اختصاص داده شده به اشخاص خاص» بخشی از مهم ترین محورهای نگاه رهبر معظم نسبت به ضرورت امیدبخشی به جامعه است.
 در همین باره سید جواد نقوی اندیشه‌پژوه و محقق مسائل سیاسی اجتماعی در پاسخ به اینکه تأثیر عناصر رسانه‌ای بر امید ملی چیست؟ گفت: ظهور فضای مجازی و شتاب پیدا کردن تحولات زندگی روزمره و بی‌توجهی به مقام فکر و پرسش‌گری سبب شده در چند سال اخیر متفکران و روشنفکران به طور کلی در  حاشیه قرار بگیرند.
وی افزود: با شکل گیری این خلأ، جای عقلا را سلبریتی‌ها یا افرادی پر کرده‌اند که هرگز متولی فکر و اندیشه نیستند. در چنین  فضایی هرکس بیشتر تحقیر کند محبوب تر می‌شود؛ چرا که جامعه به مرور زمان دچار تغییر ذائقه گردیده و ظاهراً فهمش از نقد را به تحقیر تقلیل داده است.
وی ادامه داد: به عنوان مثال افرادی چون سیامک‌ قاسمی، فرهمند علیپور و چندین نفر دیگر تصور می‌کنند سوتی گرفتن از چند مسئول و امام جمعه و تمسخر آن‌ها و تحقیر جامعه راهگشاست. آیا تحقیر مداوم کشور و نشان دادن فانتزی اتوپیایی از غرب برطرف‌کننده مشکلات ماست؟ 
سید جواد نقوی تأکید کرد: این اقدامات، جز نشان دادن مسائل غیرواقعی و تولید افسردگی ملی و ناامیدی در دل اقشار جامعه، هیچ دستاوردی ندارد و بخش زیادی از جامعه را هم با چنین سیاقی تربیت می‌کند و برای آن‌ها  نسخه لایتغیر تحقیر را به عنوان امر ثابت متصور می‌شود.
وی با تأکید براینکه، امروز کشور ایران و جامعه‌ ما نیازمند نقد سازنده است نه تحقیرتخریبگر گفت: ما نیازمند نقادانی هستیم که افق رشد جامعه را گسترش دهند و در ایفای نقش نخبگانی درآیند که خط وصل بین حکومت و مردم باشند و سعی کنند عقلانیت دو طیف را برای مقصود مدنظر افزایش دهند. اگرچنین ساختاری شکل گرفت، دیگر جامعه ما با تحقیر ملی سازگار نخواهد بود. این حرکت نیازمند افرادی 
بادرایت و بافضل است که نقش چراغ راهنما  را داشته باشند و مسیر انسانی کشور را به سمت بهتری تغییر دهند.
اینکه برخی افراد و گروه‌ها، می‌گویند: فلان مسئول جمله خنده‌داری گفته باشد و ما آن را فریاد بزنیم یا اینکه مدام بگوییم اگر راه توسعه جهانی را طی کنیم سعادتمند هستیم یا تصاویر رقص در کنسرت‌های عربستان را نماد پیشرفت بدانیم و با چنین افکاری مدام جامعه را تحقیر کنیم، قطعاً سخت نیست. 
اگر بتوانیم، حکمرانی مطلوب را آموزش دهیم و شیوه صحیح مطالبه  و نقد را ایجاد کنیم و سطح عقلانیت جامعه را افزایش بدهیم، آن موقع کار پراهمیتی انجام داده‌ایم.

خبرنگار: حسین محمدی اصل